Haspengouwroute werd tegenvaller

Afgaand op het aantal deelnemers op de organisaties van onze bevriende clubs, wisten we dat het aantal deelnemers aan onze Haspengouwroute wel eens beperkt zou kunnen zijn. Toch hadden we hoop en ons voorbereid op een geslaagde edities. De parcours werden voorzien van meer dan voldoende pijlen. GPX-files werden ter beschikking gesteld. Er was voor voldoende bevoorrading gezorgd.
Kortom… we waren er klaar voor.
Doch helaas ! Uitgerekend op 1 juli gaf de ‘mooi weer maker’ niet thuis. Als het ’s morgens regent, dan weet je het vaak wel. Dan blijft de fietser thuis. Waarom zou hij zich nat laten worden, wetende dat het de dagen nadien weer een stralend weertje zal zijn.
Gevolg: het aantal deelnemers was bedroevend, zelfs nog ver beneden de stoutste verwachtingen. Op dat moment denk je als bestuur: dit was de laatste keer. Zoveel werk voor niets.
Maar als we dan zien met hoeveel vriendschap en motivatie er vooraf pijlen werden opgehangen, hoezeer men ook bereid was om ze nadien weer weg te halen, hoe gezellig het werkloos zitten aan de inschrijvingstafel was, dan denk je als bestuur: ook dat heeft zijn waarde. Samen door dik en dun. Mooi.
Al zal er in bestuurskringen de komende vergaderingen toch nog één of meerdere woordjes moeten gewisseld worden hoe het met de toekomst van deze Haspengouwroute zit.
De formule ons door Cycling Vlaanderen aangereikt, werkt in ieder geval niet meer. Een direct alternatief zien we niet, of misschien toch wel. Alleen is daar ons bestuur en werkgroep niet groot genoeg voor. In ieder geval weer stof tot nadenken.